Μια παράσταση για όλα εκείνα που ήθελαν οι γονείς μας να γίνουμε, αλλά δεν γίναμε.
Και για όλα εκείνα που θέλαμε εμείς να γίνουμε, αλλά δεν γίναμε.
Μια παράσταση για όλα αυτά, που μας έκαναν αυτό που γίναμε.
Ένα παιδί θα πει: «Κόλαση είναι οι γονείς μας, άρα εμείς οι ίδιοι».
 
Το έργο είναι αφιερωμένο στην ελληνική οικογένεια, στη συμπτωματολογία, τους τύπους και τη θεραπεία της. Με σαφή θεατρική αναφορά στον Σαρτρ, αλλά και με στοιχεία από την προηγούμενη δουλειά της ομάδας, «Ο (Ω!) Πολιτισμός», η παράσταση πραγματεύεται, με σαρκαστική διάθεση, ερωτήματα, που αφορούν τη σχέση μας με την οικογένεια: μπορούμε να επιλέξουμε να μην γίνουμε οι γονείς μας; Είμαστε ελεύθερα από την οικογένειά μας; Οι γονείς σκοτώνουν τις πιθανότητες των παιδιών τους ή τις καλλιεργούν;
 

ΤΟ ΕΡΓΟ

Μετά τον θάνατό τους, τρία παιδιά έχουν βρεθεί σε έναν μεταιχμιακό, μεταθανάτιο τόπο, που θυμίζει μεσημεριανό τραπέζι μιας μέσης ελληνικής οικογένειας, μπροστά από την ελληνική τηλεόραση. Οι ηθοποιοί-performers, γύρω από ένα ελληνικό τραπέζι, μπροστά από μια τηλεόραση, πίσω από κλειστές πόρτες, ρίχνουν φως στο πιο σκοτεινό τούνελ: αυτό της οικογένειας! Της οικογένειας που φτιάχνει τα παιδιά της και τα «χαλάει» ταυτόχρονα. Της οικογένειας που όσο μας πληγώνει, τόσο μας πορώνει.

 
Σύλληψη-Δραματουργία: Dulcinea
Σκηνοθεσία: Άννα-Μαρία Ιακώβου
Βοηθός σκηνοθεσίας: Στέφανος Καλτζίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Music editing: Μάριος Αποστολακούλης
Βοηθοί παραγωγής: Δέσπω Πύρτσιου, Γιώργος Καραγλάνης
Video trailer: Κώστας Χατζηγεωργίου, Κυριάκος Αποστολίδης, Δέσπω Τσίτου
 
Η σκηνογραφική/ενδυματολογική και μουσική επιμέλεια έγινε από την ομάδα.
 
Παίζουν: Άννα-Μαρία Ιακώβου, Αλέξανδρος Καλτζίδης, Σταύρος Μόσχης, Κώστας Χατζηγεωργίου
 
Στην παράσταση ακούγεται το ποίημα «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» του Σπύρου Γούλα, από τη συλλογή «Οριστικά Φαινόμενα», Εκδόσεις Πόλις, 2024.
 
Ευχαριστούμε τη Μελίνα και τον Νίκο, την Ιωάννα και τον Ανέστη και ιδιαίτερα τη Μαρία-Θάλεια και την Ειρήνη από το T a v r o s Art space
 

Η παραγωγή πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης – Διεύθυνση Πολιτισμού & Τουρισμού – Ανοιχτή Θεατρική Σκηνή της Πόλης 2024 και του T a v r o s Art Space.

Photos by Sakis Gioumpasis

 
Μια παράσταση για όλα εκείνα που ήθελαν οι γονείς μας να γίνουμε, αλλά δεν γίναμε.
Και για όλα εκείνα που θέλαμε εμείς να γίνουμε, αλλά δεν γίναμε.
Μια παράσταση για όλα αυτά, που μας έκαναν αυτό που γίναμε.
Ένα παιδί θα πει: «Κόλαση είναι οι γονείς μας, άρα εμείς οι ίδιοι».
 
Το έργο είναι αφιερωμένο στην ελληνική οικογένεια, στη συμπτωματολογία, τους τύπους και τη θεραπεία της. Με σαφή θεατρική αναφορά στον Σαρτρ, αλλά και με στοιχεία από την προηγούμενη δουλειά της ομάδας, «Ο (Ω!) Πολιτισμός», η παράσταση πραγματεύεται, με σαρκαστική διάθεση, ερωτήματα, που αφορούν τη σχέση μας με την οικογένεια: μπορούμε να επιλέξουμε να μην γίνουμε οι γονείς μας; Είμαστε ελεύθερα από την οικογένειά μας; Οι γονείς σκοτώνουν τις πιθανότητες των παιδιών τους ή τις καλλιεργούν;
 

ΤΟ ΕΡΓΟ

Μετά τον θάνατό τους, τρία παιδιά έχουν βρεθεί σε έναν μεταιχμιακό, μεταθανάτιο τόπο, που θυμίζει μεσημεριανό τραπέζι μιας μέσης ελληνικής οικογένειας, μπροστά από την ελληνική τηλεόραση. Οι ηθοποιοί-performers, γύρω από ένα ελληνικό τραπέζι, μπροστά από μια τηλεόραση, πίσω από κλειστές πόρτες, ρίχνουν φως στο πιο σκοτεινό τούνελ: αυτό της οικογένειας! Της οικογένειας που φτιάχνει τα παιδιά της και τα «χαλάει» ταυτόχρονα. Της οικογένειας που όσο μας πληγώνει, τόσο μας πορώνει.

 
Σύλληψη-Δραματουργία: Dulcinea
Σκηνοθεσία: Άννα-Μαρία Ιακώβου
Βοηθός σκηνοθεσίας: Στέφανος Καλτζίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Music editing: Μάριος Αποστολακούλης
Βοηθοί παραγωγής: Δέσπω Πύρτσιου, Γιώργος Καραγλάνης
 
Η σκηνογραφική/ενδυματολογική και μουσική επιμέλεια έγινε από την ομάδα.
 
Παίζουν: Άννα-Μαρία Ιακώβου, Αλέξανδρος Καλτζίδης, Σταύρος Μόσχης, Κώστας Χατζηγεωργίου
 
Στην παράσταση ακούγεται το ποίημα «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» του Σπύρου Γούλα, από τη συλλογή «Οριστικά Φαινόμενα», Εκδόσεις Πόλις, 2024.
 
Ευχαριστούμε τη Μελίνα και τον Νίκο, την Ιωάννα και τον Ανέστη και ιδιαίτερα τη Μαρία-Θάλεια και την Ειρήνη από το T a v r o s Art space
 

Η παραγωγή πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης – Διεύθυνση Πολιτισμού & Τουρισμού – Ανοιχτή Θεατρική Σκηνή της Πόλης 2024 και του
T a v r o s Art Space.

Photos by Sakis Gioumpasis